We spraken laatst met iemand die een heel doeltreffende strategie heeft om problemen op te lossen. Zijn uitgangspunt is dat een probleem iets is dat vraagt om een oplossing, iets dat ook daadwerkelijk op te lossen is. Zodra er in vergaderingen gezegd wordt “...dat dat dus echt een probleem is...”, is zijn eerste vraag: “Is het op te lossen?” Vaak volgt dan de opmerking dat dat niet zo is, waarmee het dus geen probleem is maar een situatie waar omheen bewogen moet worden. Het gesprek hierover ging nog veel verder, werd nog veel interessanter, maar deze wilden we jullie niet onthouden!
Einstein: “If I had an hour to solve a problem I'd spend 55 minutes thinking about the problem and five minutes thinking about solutions.”
In heel veel organisaties wordt heel veel energie gestoken in het oplossen van problemen – die misschien helemaal geen problemen zijn. Laat staan dat stilgestaan wordt bij het goed definiëren van een probleem. Één van de modellen die wij veel gebruiken is Creating the Problem. In het kort: iets is pas een probleem als er ook een specifieke visie of ambitie is waar spanning met ‘dat iets’ bestaat. Is dat niet het geval, dan hebben we het eigenlijk over een conditie, ‘iets dat is’. Vandaar dat het zo belangrijk is om het probleem goed te doorgronden en je pas daarna te storten op het oplossen. Als je je bovendien bedenkt dat er voor elke nadelige situatie er vaak meer dan 100 oplossingen zijn te bedenken (misschien niet precies 100 maar dus echt wel heel veel!), dan is het belang van het scherp stellen van het probleem alleen maar groter.
Met een van onze klanten hebben we het geluk gehad dat we hen hebben mogen bijstaan – en nog steeds bijstaan – bij het ontwikkelen van een aanpak die breed in de organisatie wordt toegepast voor het oplossen van ‘problemen’. Waar veel tijd en energie wordt gestoken in het gestructureerd en doordacht definiëren van ‘het probleem’ voordat aan oplossingen wordt gedacht. Benieuwd? U weet ons te vinden!
